Refektarz to jedno z najbardziej lubianych miejsc w seminarium.

Zawdzięczamy to  pracującym w kuchni siostrom ze wspólnot neokatechumenalnych, które z wielkim oddaniem przygotowują bardzo smaczne posiłki. Nie otrzymują za to żadnego wynagrodzenia, robią to z wdzięczności wobec Boga i Kościoła. Kuchnia to miejsce ofiarnej pracy, ale i żarliwej modlitwy, którą podczas swoich zajęć nasze siostry zanoszą we wszystkich intencjach, które są im powierzane.

Ważnym elementem naszego refektarza są okrągłe stoły, przy których może usiąść od ośmiu do dziesięciu osób. Nie ma wyznaczonych miejsc, dlatego podczas każdego posiłku siada się z innymi osobami, co pomaga w budowaniu relacji z braćmi.

Przy jednym ze stołów siedzą seminarzyści, którzy w danym tygodniu zajmują się pracą w kuchni: nakrywają do stołu, podają posiłki jako kelnerzy i zmywają naczynia. Praca w kuchni uczy nie tylko praktycznych umiejętności, ale i służby wobec braci.

Jeśli chodzi o wystrój refektarza, to warto również zwrócić uwagę na oryginalne przedstawienie Ostatniej Wieczerzy autorstwa Kiko Argüello – dzieło z wczesnego etapu jego twórczości, a także na majestatyczny krucyfiks, który został podarowany seminarium przez wspólnoty z Ekwadoru.